بررسی اثر ضد قارچی مشتقات تیازول و نانو ذرات نقره در محیط آزمایشگاه

مقدمه: با روند افزایش مقاومت دارویی در سال‌های اخیر، استفاده از ترکیبات ضد قارچی جدید گسترش بیشتری یافته است که از جمله این ترکیبات که به تازگی فعالیت ضد قارچ آن‌هاآنها مورد توجه محقیقین قرار گرفته است، مشتقات تیازول و نانو ذرات نقره استمی‌باشد. در این تحقیق اثر مهاری پنج مشتق تیازول-تیازولیدن بر روی سه قارچ آسپرژیلوس نیجر، کاندیدا آلبیکنس و فوزاریوم سولانی بررسی شده است . روش کار: در این تحقیق ابتدا مشتقات تیازول و نانو ذرات نقره به صورت محلول تهیه گردیدند، سپس از روش انتشار در دیسک برای اندازه‌گیریاندازه گیری قطر هاله مهار رشد و از روش براث میکرو دایلوشن برای تعیین حداقل غلظت   بازدارندگی رشد (MIC) با سه بار تکرار در محیط آزمایشگاه استفاده شد یافته‌ها: در این مطالعه اثر مهاری بر هیچ‌کدامهیچ کدام از قارچ‌ها از مشتقات a-c6 تیازول و نانو ذرات نقره مشاهده نشد و   تنها اثر مهاری مشتق شماره d6 بر روی قارچ آسپرژیلوس نیجر با قطر هاله ۱/۰±۱۶ میلی‌متر   میلی متر و MIC ۶۴ میکروگرم بر میلی‌لیترمیلی لیتر ثبت گردید. نتیجه‌گیری: در این مطالعه مشخص شده وجود حلقه تیازول به تنهایی فاقد اثر مهاری بر روی قارچ‌ها است و اثر مهاری در مشتقات بستگی به اتصالات جانبی به این حلقه دارد که وجود اتصال اکسیژن به حلقه تیازول در مشتق شماره d6، اثبات این ادعا است، همچنین قطر و تعداد یون‌های آزاد در اثرگذاریاثر گذاری نانو ذرات نقره بر قارچ‌ها نقش مهمی ایفا می‌کنند. کلید واژه‌ها: اثر ضد قارچی، مشتقات تیازول، نانو ذرات نقره